Τετάρτη 31 Οκτωβρίου 2018

turning turning turning...

Δεν ήταν και τόσο πολύ διαφορετικός. Έμοιαζε πολύ στους άλλους.
Μοναδικός όμως ήταν.
Κι όταν άνοιγε το στόμα του, δεν έβγαιναν γράμματα από μέσα. Ούτε νότες.
Παρά μόνον σχήματα. Τρίγωνα, πολύγωνα, ορθογώνια, τετράγωνα, κώνοι, παραλληλόγραμμα... κάθε λογής..

Όταν ήταν αναστατωμένος, ούτε ένα ισόπλευρο τρίγωνο δεν κατάφερνε να αρθρώσει..ούτε καν ισοσκελές! Μονάχα κάτι άνισα, παραμορφωμένα εξάγωνα ξεστόμιζε σαν ογκόλιθους και κάποια σκαληνά που σκάλωναν πριν ακόμα γεννηθούν.

Μα όταν ένιωθε μια κάποια χαρά, μια προσμονή, μια ακαθόριστη ευτυχία, διαφανείς στρόγγυλες σφαίρες, στα χρώματα του ουράνιου τόξου, ανάλαφρες κι αέρινες ξεπηδούσαν από μέσα του καθώς τραγουδούσε... κι οι μπουρμπουλήθρες σαν μουσική διάχυτη, κατέκλυζαν όλον τον κόσμο.


lemon     tree










I'm turning my head up and down
I'm turning, turning, turning, turning, turning around..

4 σχόλια: