Δευτέρα 28 Ιανουαρίου 2013

ζω άρα υπάρχω?

"εγώ δεν ζω πλέον.. απλά υπάρχω!  σκατά.. πολύ freak η φάση.."

την άκουγα και κουνούσα το κεφάλι συγκαταβατικά. ό,τι έλεγε είχε αρνητικό πρόσημο. μα εμένα τα λόγια της μου έφεραν στο μυαλό κάποια άλλα λόγια, που είχα διαβάσει σε κάποιο βιβλίο, κάποια εποχή που δεν θυμάμαι πια.

μου θύμησαν εκείνον τον τύπο που δεν ήξερε από "εγώ". που απλώς υπήρχε. που δεν άφηνε ποτέ κανένα σημάδι. που δεν είχε ιστορία, ούτε αυτοβιογραφία. που πήγαινε και ερχόταν, σαν να μην ήτανε ποτέ εκεί. που εξαφανιζόταν και δεν άφηνε ίχνη πίσω του. που δεν προσπαθούσε ποτέ να είναι κάποιος. ήταν απλά κανένας


περίεργο που τον θυμάμαι ακόμα εκείνον τον τύπο. άραγε να έκρυβε τον εαυτό του? ευτυχισμένος φαινόταν.

εκείνος έπρεπε να την άκουγε σήμερα. είμαι σίγουρος ότι θα κουνούσε και αυτός το κεφάλι συγκαταβατικά. χωρίς να σκέφτεται όμως. χωρίς να μολύνει το μυαλό του με σκέψεις. απλά θα την κοιτούσε.
ίσως..ίσως λέω.. να της έλεγε.. "απλά υπάρχεις!  σαν τα δέντρα, σαν τα πουλιά, που ζουν ασυνείδητα, που ζουν απλά.."

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου