Τετάρτη 9 Οκτωβρίου 2013

μοιάζει, μα διαφέρει..

πάνω στην ίδια βάρκα, ναι.
μα, άλλος άνεμος σπρώχνει εμένα κι άλλος  τριγυρίζει εσένα.
μέχρι που θα φτάσω?
ως που θα αντέξεις?

βλέπουμε τον ίδιο τοίχο μπροστά μας, το ίδιο αδιέξοδο, είμαστε παγιδευμένοι κάτω από την επιφάνεια του πάγου.
μα δεν έχουμε τον ίδιο ρόλο.
ποιος θα γκρεμίσει τοίχους?
ποιος θα στρίψει και θα ξαναπατήσει τα ίδια του τα βήματα?

σου μοιάζω ήπιος, ψύχραιμος. φαινομενικά.
μέσα μου βράζω. κατακλυσμός.
μου μοιάζεις σαν σε απόγνωση. ισοπεδωμένος. φαινομενικά.
μέσα σου πασχίζεις να δικαιολογηθείς. φυγοπονείς και..μηχανορραφείς.
προσπαθείς να ξεπλύνεις  όλο το κακό και το φρικιαστικό - τεράστιο μερίδιό σου.

πάνω στην ίδια βάρκα, ναι.
μα δεν με κατανοείς. ούτε και θέλω.
δεν είμαστε σύντροφοι. ούτε και θέλω.
δεν είμαι συνεργός σου στη φρίκη. σου ανήκει.
πιστεύω μόνο στο "τώρα", μα πολύ θα το ήθελα να τιμωρείσαι αδιάλειπτα στο άχρονο και αέναο τίποτα.


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου