Σάββατο 11 Ιουνίου 2016

οι ευτυχισμένοι δεν μελετούν

πιστός στις μεθόδους του, ο Ζαν Μαρί που είχε πολύ καιρό να φανεί, κόλλησε ένα κίτρινο χαρτάκι στο παρμπρίζ του αυτοκινήτου μου:
"ο άδειος γεμίζει το κενό του, ο ευτυχισμένος το έχει σκοτώσει προ πολλού."


Bλέπω πολύ συχνά την έντονη προσπάθειά τους να με κατανοήσουν.
μισοκλείνουν τα μάτια, κάνουν διάφορους μορφασμούς, ρωτούν συνεχώς τα ίδια. 

όπως όταν μελετάς κάτι με προσοχή, αλλά δεν είσαι σίγουρος τι ακριβώς διάβασες.
η ουσία χάνεται -για πολύ- κι ίσως μετά ξαναβρίσκεται -για λίγο- και ξανά.. που και που.. κάπου..
και συ σκέφτεσαι... "μήπως να το ξαναδιαβάσω?" και το ξαναδιαβάζεις.
και άλλοτε σκέφτεσαι... "μήπως να το ξαναζήσω?" και το ξαναζείς.
κι ύστερα η δυσαρέσκεια. ναι. τέτοιο αποτέλεσμα. ούτε ισοπαλία. οικτρή δυσαρέσκεια.
κι έπειτα.. κάτι ωραία απογεύματα που αναπνέεις αμόλυντο οξυγόνο, σου 'ρχεται στο μυαλό μια και μοναδική στιγμή που νόμισες πως βίωσες το βαθύτερο νόημα της ζωής. 
ολοκληρωτικά.
μία στιγμή. 
χωρίς ίδιες ερωτήσεις
χωρίς μορφασμούς  
χωρίς μισόκλειστα μάτια
και αναρωτιέσαι.. Αν υπάρχουν κάπου στον χωροχρόνο διάσπαρτες τέτοιες στιγμές, πώς τις αρπάζεις από τις ουρές τους και τις ενώνεις? Πώς τις δένεις σφιχτά, με κόμπους, τη μια πίσω από την άλλη και ύστερα αυξητικά δημιουργείς μια ευτυχισμένη "ουρά" -όλο νόημα- πολλών, αμέτρητων ημερών και χιλιομέτρων?

Στο τέλος, μάλλον καταλαβαίνεις πως κάτι τέτοιο δεν μαθαίνεται κι ύστερα σαν από κάποια απότομη έκλαμψη, θυμάσαι, πως όσους ευτυχισμένους (αν ποτέ) συνάντησες...μόνο αυτοδίδακτοι υπήρξαν.





2 σχόλια:

  1. νομίζω πως κανείς δεν ξέρει να ενώνει ουρές και πως όσοι ευτυχισμένοι (αν ποτέ) συναντήσαμε, έτυχε απλώς να είναι ευτυχισμένοι τότε που τους συναντήσαμε.

    κι εμάς αν μας γνώριζε κάποιος εκείνη τη μοναδική στιγμή που περιγράφεις θα λεγε "να ένας ευτυχισμένος". αμ δε.

    η χαρά της ζωής είμαι η άτιμη σήμερα :Ρ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. χαχαχα
      να αφήσεις ήσυχους τους ευτυχισμένους (αν ποτέ υπήρξαν), να ζήσουν την αιώνια ευτυχία τους!(αν την συνάντησαν ποτέ δηλαδήςςς)

      αμ δε!

      Διαγραφή