η αλήθεια της γιαγιάς Σ

"οι άνθρωποι όταν πεθαίνουν γίνονται δέντρα.
και τα δέντρα χρειάζονται αγκαλιές!
ένα δέντρο ψηλώνει μόνο όταν το αγκαλιά-ζεις.
οι άνθρωποι δεν ανθίζουν χωρίς αγκαλιές."

{ Αυτός παιδάκι μου πίστευε ότι το μόνο για το οποίο μπορούσε κανείς να ήταν βέβαιος σ'αυτόν τον κόσμο, ήταν αν είναι ζωντανός ή νεκρός. 
Και σε αυτό έξω έπεσε.
Και όταν αργά πλέον το κατάλαβε, όταν είδε κι ένιωσε επιτέλους ξεκάθαρα την απόκοσμη αλήθεια,
άρχισε να αγκαλιάζει τα δέντρα. Κάθε λογής δέντρο, μικρό ή μεγάλο, δέντρο του δάσους και δέντρο της αυλής, δέντρα ακίνητα και δέντρα που χορεύουν! }

{ Και τα πουλιά... αχ αυτά τα πουλιά τα ευλογημένα! 
όλη μέρα τραγουδούν στην αγκαλιά των δέντρων..
όλη νύχτα κουρνιάζουν στην αγκαλιά των δέντρων..
όλη τους η ζωή μια ανταποδοτική αγκαλιά! }


"Κι αν δείχνεις την αγάπη σου στα δέντρα, θα σου τραγουδούν όλα τα πουλιά!"