γέλασα όταν το σκέφτηκα

"Όταν εσύ πήγαινες, εγώ ερχόμουν".

όποτε μου λες αυτήν τη φράση, δεν απαντώ.
μάλλον γιατί δεν την καταλαβαίνω.
είμαι έξω από αυτό.
μόνο..σκέφτομαι από μέσα μου πως.. εσύ καλά έκανες και πηγαινοερχόσουν, μα εγώ απλά δεν θα πήγαινα ποτέ!
Γιατί από εκεί ξεκίνησα.
και τράβηξα παραπέρα.
ούτε πίσω κοίταξα, ούτε καν σκέφτηκα ποτέ τι σημαίνει το "πηγαινοέρχομαι".
μόνο μπροστά κοίταζα. και δίπλα μου.

Έπειτα ένα ισχνό, ίσως συμπονετικό, μειδίαμα σχηματίζεται στα χείλη μου.
μα πως μπορείς να συνδέεις την πορεία σου, με την δική μου?
πόσο θολώνει το μυαλό σου ώρες ώρες?
συνέχισε το "πηγαινέλα" σου και όταν ζαλίζεσαι καμιά φορά κάνε στην άκρη λίγο να ξαποστάσεις.
κι αν είσαι τυχερή, θα βρεθούν και κάνα δυο αθώοι και αφελείς καλόγεροι να σου δώσουν ένα ποτήρι νερό.. να ανασάνεις.