Κυριακή 18 Δεκεμβρίου 2016

γράμμα στον εαυτό μου

Ο χρόνος αυτός τελειώνει. Σκέφτομαι πόσο πολύ απομακρύνθηκα από γνωστούς, άγνωστους και φίλους. Πόσο πολύ αποξενώθηκα το 2016. Εκπλήσσομαι, μα δεν αναρωτιέμαι. Ξέρω γιατί. Γιατί όχι δηλαδή;

Κρυμμένος εντελώς, λειτουργώντας εκ διαμέτρου αντίθετα από ό,τι και όσα προτάσσει η κοινωνική φύση μου, μα εντελώς ανακουφισμένος πια. Το να σκεφτώ και εν τέλει να πεισθώ πως δεν φταίω εγώ που δεν μου κάνουν οι άνθρωποι, μα φταίνε οι ίδιοι οι άνθρωποι, ήταν επικίνδυνο εξ αρχής, χρονοβόρο και κουραστικό.

Ένας ευγενικός και ευαίσθητος άνθρωπος, δύσκολα μπορεί να δείξει την αποδοκιμασία του κατά πρόσωπο.

Παρόλα αυτά, υπήρξαν μερικές στιγμές που ήρθα κοντά με κάποιους ανθρώπους που απαίτησαν να δουν την φάτσα μου, που ζήτησαν να ακούσουν την γνώμη μου, που με σιχτίρισαν ευθύς εξαρχής για την απρόσμενη απουσία μου.



Ίσως να φταίει αυτή η άσκηση του σώματός σου...χωρίς αγάπη. Κι ίσως αυτό να ευθύνεται που το κενό απλά...μεγαλώνει..............................................................................................................................

Θυμώνω Μ.... μου, θυμώνω πολύ, γιατί τα όμορφα πράγματα θα έπρεπε να απασχολούν όμορφους ανθρώπους. Και δεν βλέπω σχεδόν πουθενά μια τέτοια σύζευξη...

Παραιτημένος δεν είσαι Σ.... φίλε μου. Μονάχα η κενότητα της ιδιοσυγκρασίας μας, μάς οδηγεί στην παραίτηση. Λοιπόν σε πληροφορώ πως η ιδιοσυγκρασία σου μόνο κενή δεν είναι! (γέλια)... ... ... ...

Αν βαριέστε, να φροντίσετε να περνάτε καμιά βόλτα από τα μυαλά των άλλων. Δεν ξέρω πώς θα το πετύχετε. Δεν ξέρω πώς συμβαίνει, μα συμβαίνει.-

Να πάψεις να γεμίζεις το παράθυρό σου κάθε απόγευμα. Να βγεις έξω, να βρεις μια καρδιά, δυο καρδιές, ίσως και τρεις... να τις γεμίσεις ό,τι σου ζητήσουν και ό,τι θες εσύ! Κι ίσως..................



Δεν έχω αποφασίσει πώς θα πράξω από τη νέα χρονιά. Δεν είναι κάτι που πρόκειται να αποφασίσω πλέον.
Ας αποφασίσει η νέα χρονιά για μένα! χαχαχαχαχαχαχαχαχαχα (τώρα τελευταία γελάω με την ψυχή μου)



εγώ για μένα δεν γράφω εδώ. γενικά δεν γράφω. μιλάω. 
αλλά επειδή κάποιους έχω να τους μιλήσω καιρό, είπα να τους γράψω. από εδώ. για μένα. 
σας γράφω λοιπόν! χαχαχαχαχαχαχαχαχαχα
θα παρακαλούσα τον elwindupbird, αν αυτό το ποστ δεν αυτοκαταστραφεί μέχρι το τέλος του έτους, να το καταστρέψει ο ίδιος...με την άδεια μου. 

danke.

che ne sarà di noi 




6 σχόλια:

  1. Κοίτα, πάντως έχεις ένα δίκιο να μην θέλεις να πολυσυναντάς ανθρώπους από κοντά και δη αγνώστους.
    Μπορεί να είναι serial killers! :P ;)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. μην του λες τέτοια ρε κάσπερ, με τη νέα χιλιετία θα βγει για καφέ αν τον ενθαρρύνεις.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. χαχαχαχα γέλασα πάντως και με τις δύο

    εσύ φαντασματάκι μια χαρά με καταλαβαίνεις! εννοείται πως είναι δύσκολα εκεί έξω.. :))

    εντάξει βρε κορίτσι! δεν σκοπεύω να βγω με τη νέα χιλιετία.. υπερβολική!
    άσε που υπάρχει πιθανότητα να κάνω στροφή 180 μοιρών και να βγαίνω στο εξής έξω, να κυνηγώ serial killers ή και όχι!








    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μία άλλη πιθανότητα είναι να αρχίσεις όντως να βγαίνεις εξώ και να γίνεις σήριαλ κίλλερ σκοτώνοντας όσους σε έπρηζαν το 2016 να πάτε για καφέ.

      Εντάξει, θα προσέχω.

      Διαγραφή
    2. χαχαχαχααχα είσαι εσύ μια!

      μεγάλη πιθανότητα δίνουμε και σ'αυτό το σενάριο βεβαίως.. ;P

      Διαγραφή