Πέμπτη 24 Αυγούστου 2017

ένας μαλάκας κι άλλος ένας κι άλλος ένας κι άλλος ένας κι άλλος ένας.......

"Ευτυχώς που ξεχνάω γρήγορα" σκέφτηκε.

Έπρεπε να περάσει τα 30 για να καταλάβει επιτέλους ποιο ήταν το μεγαλύτερο πλεονέκτημα που είχε συγκριτικά με άλλους. Ξεχνούσε γρήγορα. Σπάνια κρατούσε μέσα του κάτι κακό που του είχε συμβεί. Ξεχνούσε λοιπόν και "προχωρούσε".

Συχνά, όταν ήθελε να παίξει, έβαζε στη σειρά τους πιο πρόσφατους μαλάκες που είχε συναντήσει και τις πρόσκαιρες καριόλες, τους έβαζε αριθμούς, τις σταχυολογούσε.
Το μυστικό όμως ήταν να προσπαθήσει να θυμηθεί τα πρόσωπά τους όταν δεν χαμογελούσαν. Εκεί βρισκόταν η ποταπή αλήθεια τους.

Άλλες φορές πάλι αναρωτιόταν για τα μεγάλα παράδοξα του σύμπαντος! Πώς είναι δυνατόν κάποιος να θεωρεί πως αποτελεί μέρος της θεωρίας της εξέλιξης, να καμαρώνει πως έχει καβατζάρει για πάντα αυτό το πολύτιμο εισιτήριο διαρκείας, να χλευάζει συνεχώς τους "πιθήκους", ενώ ο ίδιος συνεχίζει -εμφανέστατα- να "περπατά" στα τέσσερα; 


Στο διάβα μας, συναντούμε εμπόδια και παγίδες. Τα εμπόδια τα βλέπουμε και τα αποφεύγουμε. Τις παγίδες πάλι, αν τις αντιληφθούμε εγκαίρως μπορούμε να τις αποφύγουμε, ειδάλλως τις παντρευόμαστε. Αυτή η διαπίστωση δεν είναι τυχαία βεβαίως. Λειτουργεί (ούτε καν! ) ως εξής:
Προσπαθούμε να αποφύγουμε τα εμπόδια που η ζωή(sic) φέρνει μπροστά μας, τα τούβλα, τα ντουβάρια, τους στόκους, τα κούτσουρα και τα βλήματα, ψάχνοντας αυτούς που σκέφτονται κάτω από την επιφάνεια των πραγμάτων. Η παγίδα σε αυτήν την μέθοδο έγκειται στο γεγονός πως μπερδεύουμε τα ρήματα. Διότι τις περισσότερες φορές νομίζουμε πως συναγελαζόμαστε με τέτοιους που σκέφτονται με βάση την ουσία και κάτω από την φαιδρή επιφάνεια των πραγμάτων, αλλά δυστυχώς, αλλάζοντας το ρήμα, απλά ανακαλύπτουμε πως "λειτουργούν" κάτω από την επιφάνεια των πραγμάτων και ότι η σκέψη τους βρίσκεται ακόμα σε επίπεδα εξελιγμένου ουρακοτάγκου, ικανού στη χρήση περίπλοκων εργαλείων.


Οι φίλοι μας. Πώς θα θέλαμε να είναι; Και πώς μας προέκυψαν τελικά; Μπορεί βέβαια να τους βρήκαμε έτσι... σε τέτοιο χάλι. Μερικές φορές άλλα βλέπουμε, άλλα νομίζουμε πως βλέπουμε, συχνά ξεχνάμε τι είδαμε. Το κυριότερο όμως είναι το πώς επιθυμούμε να διαστρεβλώνουμε πραγματικότητα, προθέσεις και ανθρώπους. Εννοείται πάντα προς το καλύτερο και το βολικότερο. Απάτη. Εξαπατούμε τον εαυτό μας... 


"Αντε γαμήσου εσύ κι ηθική σου!!", είπεν...
η ηθική έχει να κάνει με αυτούς που περπατούν. Ας παραμερίσουν τα τετράποδα παρακαλώ.
η ηθική πηγάζει από αυτούς που αγαπούν και που αγαπούν να μοιράζονται. Ας παραμερίσουν τα ιδιοτελή τετράποδα παρακαλώ.

Συμβουλή: Προσοχή στους βρώμικους σκύλους που ζέχνουν. Φορούν την κουτσή, μποτοξαρισμένη διαλεκτική τους και σε προκαλούν σε μια μάχη άνευ λόγου και αιτίας. Αυτοί είναι και οι πιο επικίνδυνοι. Λυσσασμένοι, κακιασμένοι, πράσινοι από την ζήλια τους, συμπλεγματικοί, ψυχικά ανισόρροποι. 

Συμβουλή νούμερο due: Μην σε νοιάζει τι είναι γραμμένο στα άστρα, τι θα φέρει η μοίρα και ποιο το μυστήριο... φτάνει μόνο να τους γράφεις στα παλιά σου τα παπούτσια και να ξεχνάς. Στη λήθη, καθετί μπαγιάτικο και μουχλιασμένο, θα σαπίσει εντελώς. Εγγύηση.


Μια λύση:
Ένας μαλάκας, κι άλλος ένας που συνάντησες και θα συναντάς. Πολύ γρήγορα φτύστον ευγενικά στη μούρη και πες του πως βρέχει. Μπορεί να μην το πιστέψει, αλλά μην σε νοιάζει καθόλου. Εσύ απλά άνοιξε την ομπρέλα σου, κάνε μεταβολή και περπάτα αργά και σταθερά προς την αντίθετη κατεύθυνση. Κανείς δεν θέλει σχέσεις με κυκλοθυμικούς - ψυχανώμαλους που κρατούν ομπρέλα στην λιακάδα.

11/08/2017
Ζαν Μαρί Ντεκαπάζ ντε λα Καργιόλ.

υγ. αφιερωμένο σε σας. ξέρετε. μετρηθείτε.

υγ. κι αφού μετρηθείτε, να πάτε να γαμηθείτε...  χαχαχα 

love.




2 σχόλια: