..κι αν χάνεις χωρίς αντίπαλο, τότε..καληνύχτα!

τις τελευταίες μέρες κοιμάμαι πολλές ώρες.
κοιμάμαι όσο δεν έχω κοιμηθεί σε όλη  την -ως τώρα- διάρκεια της υποτιθέμενης ύπαρξής μου.
και όταν ξυπνάω, όλες οι κινήσεις μου είναι μηχανικές. βαριές.κουραστικές. τόσο..που με πιάνει αμέσως μια ατέρμονη υπνηλία.
δεν προλαβαίνω να σκεφτώ καν τις υποχρεώσεις μου, την αβεβαιότητά μου, τα μυστικά που κρύβω, το μηδενικό τίποτά μου, τους φόβους μου. η υπνηλία έγινε φίλη μου και με γλιτώνει απ'όλα. με ρίχνει όλο και συχνότερα στο κρεβάτι. είναι η ερωμένη μου. φαίνεται πως δεν θα με αφήσει ποτέ!

και οι ώρες που κοιμάμαι όλο και αυξάνονται. τα όνειρα του ύπνου εξαφανίζονται.
και όταν τα βλέπεις  όλα γκρι, μόνο γκρι, καλύτερα να έχεις κλειστά τα μάτια σου. να χάνεται το γκρι στο μαύρο. να γίνονται οι ώρες.. μέρες.. μήνες.. κι ας μοιάζει ο χρόνος σταματημένος... 
.........................................................................................................................................

ΞΥΠΝΑ!

.........................................................................................................................................