Αν δεν είχαμε ονομάσει τις μέρες, πάντα θα μπέρδευα την Τρίτη με την Τετάρτη. Θα νόμιζα πως το Σάββατο είναι Παρασκευή και η Δευτέρα ένα κακό όνειρο της νύχτας που προηγήθηκε.
Μα θα μπορούσα πάντα να ξεχωρίσω μια μέρα!
Περπατάω σε δρόμους ήρεμους την Κυριακή. Δεν με αποσπούν πολλά λεωφορεία στο διάβα μου.
Χαλαρή και πιο ξεκούραστη αναπνέει η πόλη.
Είναι που οι πιο αφελείς ιδέες - αυτές που αυτοκαταστρέφονται τις υπόλοιπες ημέρες - μου 'ρχονται
πάντα τις Κυριακές.
Εκείνα που έγιναν και αυτά που θα ΄θελα να συμβούν, έρχονται σχεδόν πάντα στο μυαλό μου κάτι κυριακάτικα απογεύματα.
Το βράδυ της Κυριακής ανασαίνω πιο βαριά. Δεν μπορώ να προσδιορίσω τι τελειώνει, μα ούτε και ελπίζω πως κάτι θα αρχίσει την επαύριο. Παρ' όλα αυτά..αδημονώ.
Μα θα μπορούσα πάντα να ξεχωρίσω μια μέρα!
Περπατάω σε δρόμους ήρεμους την Κυριακή. Δεν με αποσπούν πολλά λεωφορεία στο διάβα μου.
Χαλαρή και πιο ξεκούραστη αναπνέει η πόλη.
Είναι που οι πιο αφελείς ιδέες - αυτές που αυτοκαταστρέφονται τις υπόλοιπες ημέρες - μου 'ρχονται
πάντα τις Κυριακές.
Εκείνα που έγιναν και αυτά που θα ΄θελα να συμβούν, έρχονται σχεδόν πάντα στο μυαλό μου κάτι κυριακάτικα απογεύματα.
Το βράδυ της Κυριακής ανασαίνω πιο βαριά. Δεν μπορώ να προσδιορίσω τι τελειώνει, μα ούτε και ελπίζω πως κάτι θα αρχίσει την επαύριο. Παρ' όλα αυτά..αδημονώ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου